چقدر زیباست یکرنگی تو …

و زیباتر از آن اینکه …

می توانی غرورت را قاب بگیری و در پناه دستانت محکم بفشاری .

چقدر آرامش دارد این تاج بندگی …

که تنها میراث ارزشمند مادران این مرز و بوم است .

و چقدر لذت بخش است که برای رضایت معشوق ازلی روی از اغیار برگیری …

و ناب بودن کمال عاشق است .

کاش میتوانستم جرعه ای ازاین زلالِ وجودت را به آن هایی که تو را

متحجر میخوانند بچشانم ……

اما نه … این لذت را به جهانی نمیدهم …

اینک بر تارو پود قاب تو ، لاله های افراشته ای می بینم

که با تمام عظمت جان را پیشکش کرده اند .

چقدر فاخر است این عفاف تو …