مرحوم آیت الله سید باقر مجتهد سیستانی(رحمه الله) پدر آیت الله سید علی سیستانی و مرحوم سید محمود مجتهد سیستانی(رحمهم الله)از علماء بزرگ در مشهد مقدس برای آنکه به محضر امام زمان(عجل الله تعالی)شرفیاب شود، ختم زیارت عاشورا در چهل جمعه هر هفته در مسجدی از مساجد شهر آغاز می کند.
ایشان فرمودند: « در یکی از جمعه های آخرین، ناگهان شعاع نوری را مشاهده کردم که از خانۀ نزدیک آن مسجدی که من در آن مشغول به زیارت عاشورا بودم می تابید، حال عجیبی به من دست داد، از جای برخاستم و به دنبال آن نور به در آن خانه رفتم. خانۀ کوچک و فقیرانه ای بود، از درون خانه نور عجیبی می تابید.
در زدم وقتی در را باز کردند، مشاهده کردم حضرت ولی عصر امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشّریف) در یکی از اتاق های آن خانه تشریف داشتند و در آن اتاق جنازه ای را مشاهده کردم که پارچه ای سفید به روی آن کشیده بودند، وقتی من وارد شدم و اشک ریزان سلام کردم، حضرت به من فرمودند:« چرا اینگونه به دنبال من می گردی و رنج ها را متحمل می شوی؟مثل این باشید (اشاره به آن جنازه کردند) تا من دنبال شما بیایم.! »
بعد فرمودند:« این بانویی است که در دورۀ بی حجابی(رضاخان پهلوی) هفت سال از خانه بیرون نیامده مبادا نامحرم او را ببیند.! »[1]
1. حسین، گنجی، چهارده گفتار پیرامون ارتباط معنوی با حضرت مهدی(عج)، محمد رضا باقی، عنایت امام مهدی(عج) به علما و طلاب:367.حسن، محمودی، تمنای وصال:93.

هيچ باغباني را سرزنش نمي كنند كه چرا دور باغ خود حصار و پرچين كشيده است، چون باغ بي ديوار، از آسيب مصون نيست و ميوه و محصولي براي باغبان نمي ماند.
هيچ كس هم با نام و بهانه «آزادي» ديوار خانه خود را بر نمي دارد و شبها در حياطش را باز نمي گذارد، چون خطر رخنه دزد، جدي است.
هيچ صاحب گنج و گوهري هم، جواهرات خود را بدون حفاظ، در معرض ديد رهگذران نمي گذارد تا بدرخشد، جلوه كند و چشم و دل بربايد، چون خود جواهر ربوده مي شود.
هر چيز كه قيمتي تر باشد، درصد مراقبت از آن بالاتر مي رود.
هر چه كه نفيس تر باشد، بيم ربودن و غارت بيشتر است و مواظبت لازمتر.
مگر نه اينكه آثار نفيس خطي را در موزه ها و ويترينها مي گذارند، تا با لمس دستهاي اين و آن، خراب نشود و از ارزش نيفتد؟!
اينها همه، فرمان عقل است و اقتضاي تجربه.
اگر در شيشه عطر را باز بگذاري، عطرش مي پرد.
اگر رشته مرواريد را در كمد و صندوق نگذاري و در آن را نبندي، گم مي شود.
اگر در مقابل پنجره خانه ات، توري نزني، از نيش پشه ها و مزاحمت مگسها در امان نخواهي بود.
وقتي راه ورود پشه ها را مي بندي، خود را «مصون» ساخته اي، نه «محدود» و زنداني.
وقتي در خانه را مي بندي، يا پشت پنجره اتاقت پرده مي آويزي، خانه خود را از ورود بيگانه و نگاههاي مزاحم در پناه قرار داده اي، نه كه خود را در قيد و بند و حصار افكنده باشي.
اين را هم عقل و تجربه ات فرمان مي دهد.
قرآن هم مي گويد: زنان خودآرايي و خودنمايي و عشوه گري نكنند، تا مورد آزار بيماردلان قرار نگيرند. (ر.ك: «فَلا تَخضَعنَ بِالقَولِ فَيَطمَعَ الّذي في قلبهِ مرضٌ» (احزاب، آيه 32 و 33 ؛ نيز نور آيه 30 و 31)
اگر براي ايمني از خطرها و آسودگي از مزاحمان، خود را بپوشانيم، نه كسي ايراد مي گيرد، و نه اگر هم ايراد بگيرد، اعتنا مي كني چرا كه سخنش را بي منطق و ناآگاهانه مي داني و مي بيني.
اينكه: «دل بايد پاك باشد»، بهانه اي براي گريز جاهلانه از همين مصونيت است و آويختن به شاخه «لاقيدي»، وگرنه از دل پاك هم نبايد جز نگاه و رفتار پاك برخيزد.
ظاهر، آيينه باطن است و … «از كوزه همان برون تراود كه در اوست».
زن، به خاطر ارزش و كرامتي كه دارد، بايد محفوظ بماند و خود را حراج نكند و در بازار سوداگران شهوت خود را به بهاي چند نامه و نگاه و لبخند، نفروشد.
زن به خاطر لطافتي كه دارد، نبايد در دست هاي خشن كامجويان ديوسيرت، كه نقاب مهرباني و عشق به چهره دارند، پژمرده شود و پس از آنكه گل عصمتش را چيدند او را دور اندازند يا زير پايش له كنند.
زن به خاطر عصمتي كه دارد و ميراث دارِ پاكي مريم است، نبايد بازيچه هوس و آلوده به ويروس گناه شود.
گوهر عفاف و پاكي، كم ارزش تر از طلا و پول و محصول باغ و وسايل خانه نيست.
دزدان ايمان و غارتگران شرف نيز فراوانند.
سادگي و خامي است كه كسي خود را در معرض ديد و تماشاي نگاه هاي مسموم و چشم هاي ناپاك قرار دهد و به دلبري و جلوه گري بپردازد و خيال كند بيماردلان و رهزنان عفاف را به وسوسه نيم اندازد و از زهر نگاه ها و نيش پشه هاي شهوت در امان مي ماند.
هر شاخه كه از باغ برون آرد سر در ميوه آن طمع كند راهگذر
بعضي از «نگاه»ها، ويروس «گناه» منتشر مي كنند و بعضي از چهره ها حشره مزاحمت جمع مي كنند.
تاريخچه اندلس و شكست مسلمانان و سقوط تمدن اسلامي در اسپانيا، مگر جز به خاطر هجوم فساد غربي به كانون عفاف و تقوي مسلمانان بود؟!
خراب كردن همه ديوارها و برداشتن همه پرده ها و بازگذاشتن همه پنجره ها نشانه تيره انديشي است، نه روشن فكري! علامت جاهليت است، نه تمدن.
مي گويي نه؟ به طومار كساني نگاه كن كه پس از رسوايي و بي آبرويي با دو دست پشيماني بر سر غفلت خويش مي زنند و بر جهالت خود لعنت مي فرستند.
كسي كه از «جماعت رسوا» نگريزد «رسواي جماعت» مي شود!
آنكه ايمان را به لقمه اي نان مي فروشد،
آنكه يوسف زيبايي را با چند سكه قلب عوض مي كند،
آنكه «كودك عفاف» را جلوي صدها گرگ گرسنه مي برد و به تماشا مي گذارد، روزي هم «پشت ديوار ندامت»، اشك حسرت بر دامن پشيماني خواهد ريخت، در آخرت هم به آتش بي پروايي خود خواهد سوخت.
از اول كه جامه عفاف، سفيد و شفاف است، نبايد گذاشت چرك آبه گناه بر آن بپاشد.
از اول بايد مواظب بود اين كاسه چيني نشكند و اين جام بلورين تَرَك برندارد.
از اول نبايد به پاي بيگانه، اجازه ورود به مزرعه نجابت داد، كه بوته هاي نورس عصمت را لگدمال كند.
ولي … گريه بي حاصل است و بي ثمر، وقتي شاخه شكست و گل چيده شد!!
به نقل از كتاب «از همدلي تا همراهي»

یک روانشناس گفت: هر عملی که انسان انجام می‌دهد ناشی از نیازهای وجودی فرد است و بدحجابی نیز دلائلی فردی دارد و زن یا مرد بدحجاب ممکن است بنا به دلایلی از قبول پوشش مناسب خودداری کند.
بیماری‌های روانی منجر به بدحجابی می‌شود

میناسادات موسوی با اشاره به اینکه روانشناسان جوامع اسلامی دلائل بدحجابی و بی‌حجابی را به طور مفصل در کتاب‌های روانشناسی بیان کرده‌اند، افزود: از نظر علم روانشناسی بیماری‌های روانی از جمله هیستری، عقده حقارت، سادیسم و مازوخیسم می‌تواند علت بدحجابی باشد.

وی درباره بیماری هیستری بیان داشت: در این بیماری، فرد علاقه بسیاری به جلوه‌گری دارد و مشکلات روحی و روانی منشا بیماری هیستری است.

موسوی با بیان اینکه افسردگی یکی از آثار و نشانه‌های بیماری هیستری در فرد است، ابراز داشت: چنین افرادی برای ارضای بیماری خود مرتب به دنبال مدل‌های بهتر، بالاتر، زیباتر و جذاب هستند.

وی عقده حقارت را از مهم‌ترین علت‌های بدحجابی ذکر کرد و افزود: فردی که در خانواده و جامعه مورد تحقیر قرار می‌گیرد و خانواده به او توجهی ندارد و نظراتش را محترم نمی‌داند به دنبال راهی برای جلوه دادن زیبایی‌های درونی است تا روی این عقده سرپوش بگذارد.

بدحجاب‌ها، خودآزار هستند

این کارشناس تصریح کرد: سادیسم نیز نوعی بیماری است که از افسردگی سرچشمه می‌گیرد و فرد بیمار به آزار دیگران علاقه دارد.

موسوی بیان داشت: فرد مبتلا به سادیسم با پوشش نامناسب در بین جامعه رفت و آمد می‌کند و حس شهوت و غریزه جنسی را در جوانان بیدار می‌کند و آنها را دچار مشکل می‌سازد.

وی عنوان کرد: فردی که سادیسم دارد از شعله‌ور شدن غریزه جنسی در فرد و عدم دستیابی به آن لذت می‌برد و خود را قهرمان این عرصه تصور می‌کند.

موسوی علت دیگر گرایش به پوشش نامناسب را خودآزاری و مازوخیسم ذکر کرد و اظهار داشت: فردی که به دلایل مختلف خود را عقب‌مانده می‌داند، نسبت به خود بی‌تفاوت می‌شود و از بیماری یا شکست اجتماعی خود ناراحت نمی‌شود.
وی بیان داشت: فرد مبتلا به مازوخیسم به علت آزار رساندن به خود، خودش را در معرض حوادث برخاسته از فحشا و فساد می‌گذارد و چنین افرادی هر قدر هم که در دامان بی‌عفتی فرو روند، برایشان اهمیتی ندارد، زیرا هیچ قانون و مقررات و صلاح و ثوابی را در نظر نمی‌گیرند و حتی آنها با خود بیگانه هستند.

برگرفته از سایت قطره و یدحجاب

چقدر زیباست یکرنگی تو …

و زیباتر از آن اینکه …

می توانی غرورت را قاب بگیری و در پناه دستانت محکم بفشاری .

چقدر آرامش دارد این تاج بندگی …

که تنها میراث ارزشمند مادران این مرز و بوم است .

و چقدر لذت بخش است که برای رضایت معشوق ازلی روی از اغیار برگیری …

و ناب بودن کمال عاشق است .

کاش میتوانستم جرعه ای ازاین زلالِ وجودت را به آن هایی که تو را

متحجر میخوانند بچشانم ……

اما نه … این لذت را به جهانی نمیدهم …

اینک بر تارو پود قاب تو ، لاله های افراشته ای می بینم

که با تمام عظمت جان را پیشکش کرده اند .

چقدر فاخر است این عفاف تو …

حجاب ، خودِ آزادی ست !

چرا که تو آزاد هستی تا انتخاب کنی دیگران ، چه ببینند ……